يه بنده خدايي يه حرف قشنگي مي زد. ميگفت بعضيا خودشون خودشونو از بعضي چيزا محروم مي کنن. مي گفت اومديم و يکي سر ربناي دم افطار همين آقا دلش مي شکست و دعايي براي اموات صاحب صدا مي کرد. مي گفت نمي شه به زور کسيو صاحب فيض کرد که!