سلاام به شما که خود بي منتهاي عشقيد.بار اوله به وبلاگتون سر ميزنم از اين جهت از همه جاش يه کم حرف ميزنم.ما هم در بودن و نبودنهاي آغاز شدن ميوه ممنوعه اي خورديم و زن شديم و لبريز از عشق و به جرم اين گناه ناخواسته ،مجازاتمان شد وظيفه سنگين همسري و حس خوب مادري.عزيز در سوالتان هيچ کدام را نگنجانيده ايد که من معتقد به آنم آخر هر عملي خود تبلور يافته يک انديشه است.اگر اين رمضانتان جور ديگري شد من را هم دعا کنيد.