من كه فكر مي كنم هميشه هم نبايد به پيشنهاد تغيير ها تن داد.
من ترجيح مي دهم هماني باشم كه دوست دارم. براي اينكه هماني شوم كه مي خواهم، تغيير مي كنم نه براي هماني كه مي خواهند باشم. وقتي تغيير را خودم بخواهم آنوقت حتي اگر گاهي هنگ هم كنم با يك كنترل آلت دليت ، مشكل را حل مي كنم چون خودم مي خواهم. اما اگر ساز رقصيدن، ساز ناخوش بيگانه باشد( بيگانه يعني كسي غير از خودي كه در درونم است) آنوقت با هر هنگي ، غر مي زنم!
حالا اگر تمام اين ضعيفه بازي ها را درآوردي كه برگردي به همان قالب، بابا بي خيال. هرچه ضعيفه خوش دارد عشق است. اين جا از آن معدود جاهايي است كه مي تواني براي خود خود خودت باشي.
در ضمن ممنون بابت لينك. كلي ذوق كردم.