نسيمِ نفس دوست به من خورد، چه خوشبوست

همين جاست همين جاست، همين خانه بگرديد!

وقتي انگشتانم در پي حروف مي گشتند و نامي را كه تو بر زبان آوردي جستجو مي كردند انتظارش را داشتم كه با قلمي پرجوهر و نگاشته هايي برخواسته از دروني بي تاب و البته پرشور رو به رو شوم.... و حال به حسن ظن خود مي بالم... آري همه چيز همانطور است كه گمان مي رفت...

اين عشق ماندني

اين شعر بودني

اين لحظه هاي با تو نشستن سرودني ست

اين لحظه هاي ناب

در لحظه هاي بي خودي و مستي

شعر بلند حافظ

از تو شنودني ست... «حميد مصدق»