من خيلي کم ميام اين جا... سالي دو سه بار. فکر مي کردم جور ديگري هستيد. اين نوشته و پاسخ هايتان را که خواندم با خودم گفتم: خوب است که فکر مي کنيد آدم هستيد... اگر آدم نبوديد چه مي کرديد...

در ضمن آدمها متناسب با شأن خودشان حرف مي زنند نه آدم بودن و آدم نبودن طرف مقابل. همان طور که پيامبر عزيز اسلام متناسب با شخصيت خودشان رفتار مي کردند... کاش زينت پيامبرمان باشيم... کاش "من" ساخته ي خودمان را به خاک بياندازيم و به همه آدم ها عشق بورزيم...

تبريک گفتيد اما تبريک با منت و دشنام. عمق فاجعه و همه ي اشتباه از آن جا شروع شد که يک نفر گفت خس و خاشاک و بقيه برايش دست و هورا زدند... چه گيرمان آمد؟ چه کاشتيم و چه درو کرديم؟ که امروز به آن مباهات کنيم؟ مقام معظم رهبري فرمودند: پيروز حقيقي، مردم هستند. چه خوب مي شود اگر اين صف بندي ها تمام شود و شيريني اين پيروزي را همه با هم بين خودشان قسمت مي کردند...